Integracja sensoryczna, w skrócie SI (Sensory Integration) jest procesem przetwarzania w mózgu informacji odbieranych przez zmysły z naszego ciała oraz otoczenia w celu prawidłowego wykorzystania ich w codziennym życiu. Nieprawidłowości tego procesu (zaburzenia integracji sensorycznej) występują zarówno u dzieci rozwijających się prawidłowo, ale również jako zaburzenia współistniejące u dzieci niepełnosprawnych. Aby można było wykorzystać napływające do ciała wrażenia zmysłowe należy je prawidłowo zorganizować (uporządkować) w obrębie układu nerwowego. Prawidłową organizacją bodźców zajmuje się właśnie terapia integracji sensorycznej. W prawidłowym rozwoju u większości dzieci rozwój integracji zmysłów następuje podczas zwykłych, codziennych działań wykonywanych przez dziecko. Jeżeli proces integracji sensorycznej jest zaburzony, pojawiają się problemy w rozwoju psychoruchowym dziecka, zachowaniu, uczeniu się.

Integracja układu zmysłów rozwija się stopniowo, początek ma już podczas rozwoju płodowego, najwcześniej wykształcają się i osiągają pewien stopień integracji: dotyk (eksterocepcja), równowaga (układ przedsionkowy) i czucie głębokie (propriocepcja).  (A. Jean Ayres, Dziecko a integracja sensoryczna)

Poziom I – okres noworodkowy i wczesnoniemowlęcy:

• typowe odruchy bezwarunkowe,

• stopniowy rozwój pracy mięśni przeciwko sile grawitacji, który przejawia się zmianą ułożenia ciała,

• początek współpracy mięśni poruszających gałkami ocznymi,

• więź uczuciowa z matką, dzięki doznaniom płynącym z układu dotykowego i równowagi podczas codziennych zabiegów pielęgnacyjnych,

• coraz lepsza współpraca zmysłów dotyku, propriocepcji i równowagi.

Poziom II:

• zmiana odruchów bezwarunkowych w coraz bardziej złożone działania, wykształcanie się odruchów dowolnych,

• początki rozwoju schematu ciała związane z coraz lepszym odczuwaniem osi ciała (linii środkowej),

• powstająca koordynacja ruchów między stronami ciała, początki własnej, ukierunkowanej aktywności i planowania ruchu.

Poziom III:

• dalszy rozwój celowej i dowolnej aktywności ruchowej,

• rozwój koordynacji wzrokowo -ruchowej oraz percepcji wzrokowej,

• współdziałanie zmysłów słuchu i wzroku ze współpracującymi już ze sobą zmysłami dotyku, równowagi i czucia głębokiego,

• coraz skuteczniejsze działania antygrawitacyjne, coraz bardziej skomplikowane ruchy: pełzanie, raczkowanie, obroty, stanie, chodzenie dzięki wyhamowaniu odruchów bezwarunkowych i rozwojowi reakcji prostowania i równowagi, co dziecko osiąga wraz z dojrzewaniem ośrodkowego układu nerwowego.

Poziom IV – rozwija się do końca etapu przedszkolnego – wytworzenie podstawowej integracji układów zmysłów, której wynikiem końcowym powinno być osiągnięcie:

• zdolności do koncentracji uwagi

• zdolności do organizacji zamiarów, działań i własnych myśli

• poczucia własnej wartości

• opanowania

• pewności siebie

• zdolności do nauki, abstrakcyjnego myślenia i rozumowania

• dominacji jednej strony ciała i półkuli mózgu

Należy zgłosić się do wykwalifikowanego terapeuty, diagnoza to 2 – 3 spotkania, podczas których zostaną przeprowadzone:

• szczegółowy wywiad z rodzicami
• obserwacja kliniczna – dziecko wykonuje róźne testy oceniające jego zdolności ruchowe oraz poziom reaktywności na różnorodne bodźce sensoryczne
• Południowokalifornijskie testy Integracji Sensorycznej – wykonywane są u dzieci powyżej 4 roku życia, które pozwalają określić poziom rozwoju funkcji motorycznych, których podstawą są prawidłowo wykształcone systemy sensoryczne
• rodzice wypełnią kwestionariusze sensomotoryczne celem uzyskania szczegółowych informacji dotyczących rozwoju dziecka

Po przeprowadzeniu powyższych czynności, rodzic otrzymuje w formie pisemnej podsumowanie wyników przeprowadzonej diagnozy wraz z wnioskami, zaleceniami do wykonywania z dzieckiem w domu oraz ramowy plan terapii.

• Wrocław, ul. Burzowa 10/2 i Ołtaszyńska 48
• 500 106 716 lub 693 711 616
• [email protected]
• neurosmyki.pl